همه سوار می شویم!
WE ALL WILL EMBARK!
زندگی در قطار
مدتی پیش در کتاب بسیار جالبی خواندم که زندگی را به یک یا چند سفر با قطار تشبیه کرده بود.
نوشته بود زندگی مثل سفر با قطار است. سوار می شویم. سفر می کنیم. پیاده می شویم. دوباره سوار می شویم و بیشتر سفر م یکنیم. در این سفر ها هم حادثه وجود دارد و هم تاخیر. در ایستگاههای معینی غافلگیر مکی شویم. بعضی از آنها را به عنوان خاطرات شادی بخش و بعضی دیگر را با اندوه بسیار به خاطر می سپاریم.
والدین تنها تا زمانی با هستند که جدا به آنها نیاز داریم. آنها هم سفرهایی دارند که باید به انجام برسانند.ما همواره با خاطرات عشق، مهربانی، دوستی، راهنمایی و حضور همیشگی شان زندگی می کنیم.
کسان دیگری هم هستند که سوار قطار می شوند و به نوبه خود برای مان اهمیت می یابند. آنها برادران، خواهران،دوستان و آشنایان ما هستند که یاد می گیریم دوست شان بداریم و برای مان عزیز باشند.
ادامه دارد...
